4/2015 Ben yaşıyorum ve buradayım.Nefes alıyorum, ağlıyorum, gülüyorum, hırçınlıklar ediyor ve seviyorum.Yaşadıkça var oluyor, var oldukça anlamlaşıyorum.Bunun için bir şeylere ihtiyaç duymuyorum.Kendi varlığıma evreni katıyorum. Evren oluyor içim, evrenleşiyorum, evrimleşiyorum.Daha bir var oluyorum yıldızlarla sevişince.Her akşam öpüyorum mor yerlerinden, yıldızları.Her sabah okşuyorum güneşin sarısını.Zihnimi veriyorum sevginin ellerine.İşte böyle var oluyorum içimde.Ben varım, yaşıyorum ve buradayım. Ressam, Aslı Salar,2009
evren
Aşk ile zevki karıştıran viran Hiç bir olur mu? Doğal ile ekran Olursun yapan yerine hep kıran Sonra tabiki derler sana tiran Bilemezsin, biz aşkla yanan titan Paslanmaz o harı içinde taşıyan Boşuna tükürme sen nefretinle Yoksa kalacaksın ortada üryan The ruins that confuse love with pleasure Can it ever be? Natural versus screen You become the breaker instead of…
Hayatın Sırrı